YAZMAK VE MUTLULUK

Yazmak.. Ne kadar zordur ve yazmasini bilene ne kadar keyiflidir. Bir dergide cok begendigim bir yazinin yazarini ya da yazdigi kitaplarla her zaman en cok satanlar listelerinde hep tepelerde olan yazarlari her zaman kiskanmisimdir. Dusunsenize , aklinizdan gecenleri kelimelere dokuyorsunuz ve binlerce belki milyonlarca insan yazdiklariniza hayran kaliyor ve belki de bazilarinin hayatlarina dokunuyor ya da hayatlarini degistiriyorsunuz. Bunun kesinlikle cok ozel bir karsiligi olmali yazanda. Zaman zaman bunu yapabilecegimi dusundum. Evet belki cok komik ama aklimin ucundan gecirdim. Ama sonra hep vazgectim. Cunku bunu yapmak cok zor, yolu cok uzun ve ben su anda o yolu yuruyebilecek biri degilim. O yuzden kendi blogumda (kimse okumasa dahi) kendi kendime istediklerimi, aklimdan gecenleri yaziyorum. Ve gercekten bazen terapi gibi geliyor. Yazabilmek, aklindakileri bir metine dokebilmek harika bir sey. Bunu birinin okumasi elbette cok guzel olur ancak okunmasa bile yazabilmek kesinlikle mutluluk veriyor. Blogda yine uzun sayilabilecek bir zamandan beri yazmayi birakmistim. Ama bugun itibariyle geri donuyorum. Kimse okumasa da olur. Ben kendimi mutlu hissedecegim o bana yeter…